همانطور که می دانید بازار های زیادی وحود دارند که به شکل سهام یا ارزهای مختلف فعالیت می کنند و در این بازار ها روند های اقتصادی بسیار متفاوتی دیده می شود. اما برخی از این روند های بازار هم به دلیل ماهیت های تجاری آن ها مشابه با هم است. به عنوان مثال تجارت با فرکانس بالا یا سفارش بازار اصطلاحاتی هستند که در بیشتر بازار های جهانی قابل استفاده هستند. اما در بازار ارز دیجیتال مفهومی وجود دارد که وام ارز دیجیتال نامیده می شود. در این مقاله می خواهیم این موضوع را بررسی می کنیم.
شبکه ی ارزهای دیجیتال وسعت بسیا زیادی پیدا کرده است و ارزهای دیجیتال مختلفی در تلاش هستند که با ایجاد امکانات بیشتر و جذاب تر برای کاربران ارز دیجیتال، آن ها را به خود جذب کنند. در پلتفرم اتریوم هم برای اولین بار موضوع وام ارز دیجیتال مطرح شد و باعث شد که افراد زیادی اقدام به استفاده از این طرح کنند.
هسته اصلی وام ارز دیجیتال یک مفهوم نسبتاً ساده است: وام گیرندگان می توانند از دارایی های رمزنگاری شده خود به عنوان وثیقه برای دریافت وام به شکل ارز فیات (دلار وريال و…) یا استیبل کوین استفاده کنند.
در سطح کلی، بازارهای اعتباردهی و وام ارز دیجیتال با گرفتن پول از کسانی که فاقد شرایط استفاده از آن هستند و دادن آن به افرادی که می توانند فعالیت مولدی داشته باشند، باعث رشد اقتصادی می شوند. علاوه بر این، این کار سود آن پول را برای همه سرمایه داران افزایش می دهد و به وام گیرندگان امکان دسترسی به سرمایه را می دهد.
این یک فرصت عظیم برای بازارهای ارز دیجیتال و کاربران است که دو گزینه در مورد نحوه استفاده از ارز دیجیتال خود داشته باشند: نگه داشتن ارزهای دیجیتال برای افزایش قیمت آن ها در آینده یا تجارت و مبادله با آن.
مخصوصاً برای افرادی که ارز دیجیتال را نگهداری می کنند ، ارز رمزنگاری شده فقط یک وظیفه داشته است و آن کسب سود از طریق افزایش قیمت ارز دیجیتال است. اگرچه برخی ممکن است استدلال کنند که وام ارز دیجیتال با محدود کردن عرضه در بازار ، هدفی را دنبال می کند . اما به طور کلی می توانیم برداشت کنیم که چنین شرایطی ،فقط برای رشد وام گیرندگان و بازار کلی ارز دیجیتال به وجود آمده است، نه هدف دیگری.
با ظهور وام ارز دیجیتال ، سودمندی این دارایی ها به طور قابل توجهی افزایش یافته است. یک سرمایه گذاری ثابت به عنوان وام ارز دیجیتال اکنون می تواند برای وام دهندگان سود زیادی ایجاد کند و وام گیرندگان می توانند بدون نیاز به وام گرفتن با یک رویداد مشمول مالیات ، ارز فیات دریافت کنند یا ارزهای دیجیتال را برای ترید، آربیتراژ ارز دیجیتال یا ایجاد بازار جدید دیجیتالی دریافت کنند. اینها پیشرفتهای قابل توجهی برای هودلرهای شخصی و سرمایه گذاران مهم موسسه های بزرگ است.
اگرچه این یک پیشرفت عالی برای اکوسیستم ارزهای دیجیتال است ، اما مزایای کامل وام ارز دیجیتال برای خود ارزهای دیجیتال اعتبار واقعی را فراهم نمی کند ! در واقع در شکل فعلی آنها ، همه انوع وام ارز دیجیتال بیش از حد به وثیقه نیاز دارند. این بدان معناست که شما برای دریافت وام باید از قبل سرمایه داشته باشید! پس بازار وام ارز دیجیتال نمی تواند مورد استفاده ی افرادی باشد که به تاززگی شروع به کار کردند و سرمایه ی کمی دارند!. این امر به ویژه هنگامی که صحبت از جمعیت کم جامعه ارز دیجیتال در جهان می شود که به افزایش دسترسی مالی نیاز دارند ، ناامید کننده است.
از سال 2018 ، تعدادی از سیستم عامل های وام ارز دیجیتال رشد کرده اند و به طور کلی می توانند در سیستم عامل های متمرکز و غیرمتمرکز دسته بندی شوند. هسته اصلی تمایز این دو اساساً این است که چه کسی یا چه کسانی روند وام دهی و وام گیری را انجام می دهد ، یک کسب و کار یا یک پروتکل مستقل؟.
1-سیستم عامل های وام متمرکز بیشتر شبیه شرکت های سنتی هستند که با ارز دیجیتال هنکاری می کنند . آنها فعالیت های مشتری خود را می شناسند، دارای سیستم امن برای محافظت از دارایی های شما هستند و می توانند با موسسات مختلف مشارکت تجاری ایجاد کنند. این سیستم عامل ها معمولاً نرخ های بهره تعیین شده توسط شرکت را ارائه می دهند که اغلب شامل بازدهی بالاتری برای وام دهندگان دارایی های رمزنگاری مانند اتر (ETH) و بیت کوین (BTC) نسبت به همتایان غیرمتمرکز آنها است.
2-سیستم عامل های وام غیرمتمرکز ، از جمله پروژه هایی مانند Compound ، Maker و dYdX ، به عنوان پروتکل هایی عمل می کنند که هر کسی در هر زمان و بدون احراز هویت با ضمانت می تواند به آنها دسترسی داشته باشد. به استثنای Maker که سیستم حاکمیت غیرمتمرکز آن نرخ بهره وام ارز دیجیتال را تعیین می کند ، این سیستم عامل های غیرمتمرکز دارای نرخ بهره متغیری هستند که با توجه به عرضه و تقاضای دارایی در سیستم عامل تعیین می شود. بسته به میزان نرخ بهره ، این نوع وام می تواند در برخی مواقع منجر به نوسانات زیادی در نرخ بهره کلی بازار شود
در حالی که وام های رمزنگاری اغلب با حساب های پس انداز یا سود سنتی مقایسه می شوند ، تشخیص و تمایز بین این نوع وام و وام های سنتی مهم است
این سیستم عامل ها بسیار جدیدتر و علاوه بر آن خطرناک تر از بانک های سنتی منظم و قانونمند هستند. هیچ کدام از مشارکت کنندگان در وام ارز دیجیتال ، از جمله کاربران و تعیین کنندگان متمرکز و موسسات از طرف دولت مشمول قانون نیستند. دلیل آن هم مشخص است! چون دولت ها با ورود ارزهای دیجیتال به بخش اقتصادی از همان ابتدا مخالف بودند. بخش مهمی از سرمایه های مردم به جای این که در بانک های دولتی وجود داشته باشد در ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری شده اند.
در صورت کاهش ارزش وثیقه گذاشته شده از طرف وام گیرندگان ، افرادی که وام دهنده هستند بخش مهی از سرمایه خود را از دست داده اند. اما برعکس این ماجرا هم ممکن است اتفاق بیفتد. به این معنی که ارزش آن از زمان رد و بدل شدن وام بالاتر برود و فرد در نهایت سود خود را دریافت کند. این موضوع می تواند برای فردی که وام گرفته است خطرناک باشد!
بنابراین به این دلیل که بازار اررز دیجیتال نوسانات بسیارزیادی دارد نمی توان به چشم یک نوع وام امن و مطمئن از نظر صرف اقتصادی به آن نگاه کرد. بنابراین افراد با ترس و لرز وام می گیرند!
در فضای غیرمتمرکز ، قراردادهای هوشمند نیز خطر تکنولوژیکی دارند. از آنجایی که کد رایانه ای به صورت قراردادهای هوشمند بر جریان سرمایه های درون سیستم حاکم است ، از نظر نظری این امکان وجود دارد که یک هکر از طریق اشکال یا سو استفاده به سیستم عامل حمله کند.
علاوه بر این ، برای گزینه های غیرمتمرکز ، گاهی اوقات مسئله نقدینگی کم وجود دارد . به طوری که اگر مقدار زیادی سرمایه به سیستم وارد یا خارج شود ، نرخ ها می توانند به شدت تغییر کنند. به طور کلی ، نرخ بهره برای ایجاد انگیزه در یک تعادل نسبتاً پایدار ایجاد می شوند ، اما نوسانات اتفاق می افتد و همه ی این فراند را تحت تاثیر قرار می دهند.
سرانجام ، استفاده از این سیستم عامل ها خطرات مالیاتی و نظارتی را شامل می شود . خصوصاً اینکه یکی از موارد عمده استفاده از وام مستقیماً مربوط به جلوگیری از رویداد مشمول مالیات است. به طور کلی ، بسیاری از حوزه های قضایی دستور العمل و قانون روشنی در مورد ماهیت بسیاری از این دارایی ها ، از جمله پول های دیجیتالی ندارند.
این مسئله باعث می شود که فرد نتواند دقیقاً از پیامدهای مالیاتی فعالیت های وام ارز دیجیتال شده خود آگاهی داشته باشد و توصیه می شود که کاربران با یک مشاور مالیاتی صحبت کنند. علاوه بر این ، بسیاری از سیستم عامل های غیرمتمرکز بدون مجوز و بدون افشای هویت کار می کنند . به این معنی که آینده نظارتی آنها غیرقابل پیش بینی است.
در هر صورت این نوع وام گرفتن مخصوصا برای افرادی که برای بار اول به بازار ارز دیجیتال وارد شده اند می تواند مشکلات بسیار زیادی درست کند. از آن جایی که سیستم وام ارز دیجیتال هنوز نیاز به تکمیل شدن و قوانین جدید دارد، نمی تواند روش خوبی برای سود یا افزایش سرمایه باشد. با توجه به روند رو به گسترش بازار ارز های دیجیتال می توان این پیش بینی را انجام داد که افراد با استفاده ا ارزهای دیجیتال وام دهی را بددون استفاده از موسسات و به صورت شخصی انجام دهند. به هر صورت برای ارائه ی یک طرح کامل باید هنوز هم صبر کرد.
بهترین راه برای درآمد زایی با ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری در آن ها یا ترید آن ها به صورت اصولی است و راه های یک شبه ای برای موفق شدن در این زمینه وجود ندارد. بنابراین با سرمایه ای کم وارد ارز دیجیتال شوید و شروع به فعالیت در ان کنید.
برای خرید ارز دیجیتال می توانید به صرافی شاه کوین مراجعه کنید.