دلیل پیدایش فورک در ارزهای دیجیتال / 2 نوع فورک سخت و نرم

ارزهای دیجیتال اصلی تا کنون توانسته اند محبوبیت زیادی را بین کاربران ارز دیجیتال به دست بیاورند. در این بین تعدادی از ارزهای دیجیتال معروف و شناخته شده هم از تقسیمات ارزی ایجاد شده که به آن ها فورک در ارزهای دیجیتال می گوییم. بعضی از این فورک ها توانسته اند جایگاه خود را به شدت اثبات کنند و هم اکنون کاربران زیادی را درگیر خود کرده اند. بنابراین دانستن نحوه ی ایجاد فورک در ارزهای دیجیتال و نحوه ی عملکرد آن ها برای سرمایه گذاری در این ارزها لازم است. در این مقاله به فورک در ارزهای دیجیتال می پردازیم.

فورک در ارزهای دیجیتال چیست؟

در دنیای ارزهای دیجیتال همه چیز با قواعد کدنویسی جلو می رود. برای نوشتن یک قرارداد هوشمند از کدنویسی استفاده می شود، برای اجرای یک تراکنش نیاز به کدنویسی های از پیش تعیین شده است، برای ایجاد یک الگوریتم اجماع منظم در ارز دیجیتال نیاز به کدنویسی است و… .

اگر شما بخواهید تغییراتی را در پلتفرم هایی مانند بیت کوین ایجاد کنید نیاز به حرفه ای بودن در بحث کدنویسی دارید. هر کسی نمی تواند تغییرات را در پلتفرمی مانند بیت کوین ایجاد کند. بلاک چینی که در بیت کوین استفاده می شود انعطاف پذیر نیست. به این معنی که نمی توان به راحتی اقدام به تغییر در قوانین الگوریتمی بلاک چین کرد.

اما ممکن است یک سری از افراد بخواهند تغییراتی را در این پلتفرم انجام دهند. ممکن است این تغییرات در جهت سوء استفاده باشد. مثلا عده ای سعی کنند مقدار دارایی دیجیتال خود را با استفاده از کدنویسی دو برابر کنند. یا ممکن است بدون قصد سوء استفاده در جهت بهتر کردن شرایط تراکنش ها اقدام به تغییر در کد های شبکه کنند.

در هر صورت این تغییرات در یک ارز دیجیتال به راحتی صورت نمی گیرد و باید یک توافق جمعی حاصل شود. به نوعی تمامی سیاست های کلی یک پلتفرم مانند اتریوم یا بیت کوین به نظر همه ی کاربران بستگی دارد. اگر یک تغییر در رای گیری بتواند به صورت عمومی رای بیشتری بیاورد، آن تغییر در شبکه اعمال می شود.

شما نمی توانید تعداد بیت کوین های موجود در شبکه را تغییر دهید و مثلا آن ها را دو برابر کنید. با فرض اینکه چنین کدنویسی ای توسط اکثر افراد تایید شود و بتواند رای بیاورد توکن های جدید ایجاد شده دیگر توکن های بیت کوین نیستند. بلکه یک بخش جدید را با یک سری از توکن های جدید به وجود می آورند که کدنویسی های آن نسبت به بیت کوین متفاوت است. به این توکن های جدید فورک ارزهای دیجیتال گفته می شود.

فورک در معنای لغوی در زبان انگلیسی به معنای “چنگال” است. به نوعی می توان آن را به یک شاخه تفسیر کرد از یک ارز دیجیتال اصلی به وجود آمده است. بعضی از کاربران پیدایش فورک بر یک شبکه را دلیل بر ناامنی آن شبکه می دانند و برخی پیدایش این شاخه ها را از این جهت ضروری می دانند که می تواند یک سری از اشکالات موجود در شبکه را از بین ببرند و به نوعی آن را به روز رسانی کنند.

چرا فورک در ارزهای دیجیتال به وجود می آید؟

گاهی اوقات عده ای از کاربران شبکه تصمیم می گیرند یک سری از ایرادات موجود در رمز نگاری های یک شبکه را از بین ببرند. این کار میسر نیست مگر با تغییر دادن کدنویسی های شبکه. از آن جایی که ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین شبکه های غیرمتمرکزی هستند که حتی تعیین سیاست های کلی پیش روی آن توسط کاربران صورت می گیرد، این تغییرات در کدنویسی به رای گیری گذاشته می شود و اگر بتواند بیش از 50% از آراء را به خود جذب کند، این تغییرات انجام می شود و شاخه ی جدیدی از آن ارز دیجیتال به وجود می آید.

یک چنگال را فرض کنید. یک دسته ی بلند دارد و بعد از این که به سر چنگال می رسیم چند شاخه از آن تقسیم می شود. در مورد فورک ارزهای دیجیتال هم همین اتفاق می افتدو ارز دیجیتال پایه همان دسته ی محکم و ضخیم چنگال را تشکیل می دهد و شاخه هایی که بعد از آن به وجود می آیند دارای بخشهایی از کدنویسی ارز دیجیتال پایه و بخشهایی تغییر یافته از کدنویسی ارز دیجیتال پایه هستند. به این ترتیب گاهی شاهد چندین فورک در ارزهای دیجیتال هستیم

گفتیم که در هر ارز دیجیتال یک سری کدنویسی های اصلی وجود دارد. این کد نویسی های اصلی به نوعی پروتکل های شبکه را تعیین می کنند و شامل یک سری قرارداد هوشمند هستند که تراکنش های کاربران و احراز هویت کاربران بر اساس آن باید صورت بگیرد. مواردی که این قراردادهای هوشمند با استفاده از کدنویسی های خود برای یک شبکه به ارمغان می آورند و در آن ها دخالت می کنند شامل:

• سایز بلوک های اطلاعاتی
• پاداشی که ماینر ها و توسعه دهندگان شبکه و تایید کنندگان تراکنش دریافت می کنند
• کارمزد تراکنش های درون شبکه

در مورد فورک در ارزهای دیجیتال به یاد داشته باشید:

انعطاف پذیری بلاک چین ها از این لحاظ از بین رفته و می گوییم وجود ندارد که هر کسی نمی تواند بدون نظر دیگران اقدام به تغییر دادن قوانین شبکه کند. اما این بلاک چین باید بتواند با تغییرات تکنولوژی و با ظهور الگوریتم های اجماع جدید تر خود را وفق دهد. گاهی اوقات لازم است قرارداد های هوشمند شبکه تغییر کند تا شرایط بهتری از یک ارز دیجیتال ایجاد شود.

ممکن است حتی اختلافات بین توسعه دهندگان یک ارز وجود داشته باشد. برای مثال عده ای توافق کنند یک سری تغییرات را در ارز دیجیتال به وجود بیاورند و عده ای دیگر با این تغییرات مخالف باشند. اگر این اختلافات گسترش یابد هر گروه به طور مجزا تغییراتی را در شبکه ایجاد می کنند و این موضوع باعث ایحاد فورک در ارزهای دیجیتال می شود و هر دو گروه به خواسته های خود می رسند. البته که این تغییرات و اعمال آن ها ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد و افراد زیادی به خاطر ایحاد فورک از شبکه خارج شوند.

انواع فورک در ارزهای دیجیتال

در یک شبکه ی ارزهای دیجیتال می توان دو نوع قاعده ی قابل تغییر را مشاهده کرد. پروتکل ها که قوانین شبکه را نشان می دهند و بلاک چین که تراکنش های شبکه را در خود ثبت می کنند. تغییری که در شبکه ایجاد می شود و باعث پیدایش فورک در ارزهای دیجیتال می شود می تواند در بخش بلاک چین باشد که در آن روش ثبت تراکنش ها و الگوریتم اجماع تغییر می کند و یا اینکه می تواند در پروتکل ها تغییراتی ایجاد شود که هر دوی این تغییرات نیازمند رای اکثریت است.

حالا فرض کنید گروهی از توسعه دهندگان تصمیم بگیرند قسمتی از شبکه را تغییر دهند. برای این کار تغییرات را در کدنویسی ها انجام می دهند و برای بلاک چین مشخص می کنند که مثلا بعد از ثبت بلوک اطلاعاتی 999 ام این تغییرات اعمال شود. در حقیقت دو نوع فورک در ارزهای دیجیتال می تواند به وجود بیاید:

1-Hard fork: بعد از اینکه بلاک چین به بلوک مشخص شده رسید و تغییرات اعمال شد کاربران شبکه به دو دسته تقسیم می شوند. دسته ای می خواهند با همان پروتکل و کدنویسی های قبلی به فعالیت خود در شبکه ادامه دهند چون به کدنویسی های جدید و اتفاقاتی که ممکن است در مسیر ان بیفتد اعتماد ندارند. عده ای دیگر هم به فورک ایجاد شده متصل می شوند و از حالت پایه ی ارز دیجیتال خارج می شوند. اگر بین این افراد جدایی کامل اتفاق بیفتد و تراکنش های ان ها هیچ ارتباطی به هم نداشته باشد و افراد هیچ تاییدی در فورک های هم دیگر نداشته باشند می گوییم فورک سخت یا Hard Fork به وجود آمده.

2-Soft fork: اگر بعد از ایجاد فورک جدید هنوز هم کاربران دو بخش با همدیگر ارتباط داشته باشند و تراکنش های همدیگر را تایید کنند می توان گفت نوعی تعامل دو طرفه بین کاربران به وجود آمده که حالت پایه ی ارز دیجیتال و فورک ایجاد شده در آن را همچنان به هم متصل نگه می دارد. به این حالت که در تصویر زیر آمده فورک نرم یا Soft Fork می گویند.

تبدیل ارز دیجیتال قبلی به ارز دیجیتال فورک جدید

از آن جایی که فورک در ارز دیجیتال جدید از همان کدنویسی های بلاک چین قبلی هم پشتیبانی م ند شما می توانید با قرار دادن توکن هایی که از ارز دیجیتال قبلی داشتید در بلاک چین جدیدی که از فورک تازه به وجود آمده، توکن های آن فورک را هم دریافت کنید. با این کار می توانید ارزش ارز خود را در فورک جدید امتحان کنید.

ارزش این توکن های جدید بستگی به تغییراتی که در آن ایجاد شده دارد. می توان به عنوان یک سرمایه گذاری خوب به فورک هایی که توانستند خود را به روز رسانی کنند نگاه کرد. اگر این فورک بتواند در جامعه اعتماد عمومی را به دست بیاورد تعداد زیادی از افراد را به خود جذب می کند و شاهد رشد چند برابری در ارز دیجیتال خواهید بود. اگر هم فورک جدید نتواند خود را اثبات کند شما چیزی را از دست نداده اید و می توانید توکن های خود را به حالت پایه برگردانید.

مثال هایی از فورک در ارزهای دیجیتال مهم

1-فورک های ایجاد شده از بیت کوین:

• Bitcoin cash ( بیت کوین کش )
• Bitcoin SV
• Bitcoin Gold

2-فورک های ایجاد شده از اتریوم:

• Ice Age
• Homestead
• The DAO
• Ethereum Classic
• Atlantis
• Metropolis-Byzantium

فورک در ارزهای دیجیتال مهمی مانند بیت کوین و اتریوم نشان می دهد توانسته بسیار موفق عمل کند. بنابراین پیدایش فورک در ارزهای دیجیتال را می توان به عنوان یک عامل شناخته شده از موفقیت آن ارز دانست.