الگوریتم اثبات سهام /2 تفاوت آن با اثبات کار
ارزهای دیجیتال برای اینکه بتوانند امنیت خوبی را برای کاربران تامین کنند از یک سیستم به نام بلاک چین استفاده می کنند. در این سیستم یک سری مقررات برای ثبت اطلاعات وجود دارد که به آن الگوریتم اجماع می گویند. این الگوریتم ها بر اساس نوع ارز دیجیتالی که استفاده می کنید متفاوت است اما ما در این مقاله قصد داریم درباره ی یکی از این الگوریتم ها به نام اثبات سهام صحبت کنیم. این الگوریتم به تازگی مورد استقبال عموم ارزهای دیجیتال قرار گرفته و حتی بعضی ارزهای دیجیتال معروف در حال تغییر الگوریتم قبلی خود به اثبات سهام هستند.
الگوریتم اثبات سهام چه کارایی ای دارد؟
همانطور که گفته شد ارز دیجیتال در ارتباط با یک سیستم اطلاعاتی به نام بلاک چین کار می کند. در بلاک چین اطلاعات مربوط به حساب ها و تراکنش ها در جایی به اسم بلوک جمع می شوند. معمولا حجم این بلوک ها می تواند حدود 1MB داده را در خود جای دهد اما این مقدار می تواند بیشتر هم باشد و بر اساس نوع ارز دیجیتال می توان داده های بیشتری را در یک بلوک ذخیره کرد. این بلوک های اطلاعاتی بعد از پر شدن به همدیگر متصل می شوند و یک زنجیره ی اطلاعاتی را به وجود می آورند.
برای اینکه ثبت این اطلاعات صحیح باشد یا به عبارت دیگر تراکنش هایی که در شبکه انجام می شود اسپم نباشد و بتوان درستی آن ها را تشخیص داد، عده ای از کاربران باید به طور مداوم در حال بررسی تراکنش ها باشند تا در صورتیکه تراکنش درست بود آن را به انجام برسانند و اگر هم غلط بود می توانند آن را رد کنند و تراکنش را انجام ندهند. البته کاربرانی که این تراکنش ها را بررسی می کنند در نهایت پاداشی را از طرف شبکه دریافت می کنند.
الگوریتم اثبات سهام چگونه کار می کند؟
برای یک شبکه ی اقتصادی از ارز دیجیتال امنیت مسئله ی بسیار مهمی است. بنابراین در تراکنش ها دو نکته باید حائز اهمیت قرار بگیرد. اول اینکه تراکنش ها باید به وسیله ی یک عده تایید شود. اگر تراکنش ها قرار باشد بدون هیچ کنترلی انجام شود بسیاری از تراکنش های اسپم و یا تراکنش های غیر واقعی نیز در شبکه انجام می شوند. از طرفی تایید این تراکنش ها باید به وسیله ی کاربران به صورت امن صورت بگیرد.
تایید تراکنش ها اگر به وسیله ی یک گروه خاص مثلا گروه توسعه دهنده ی آن ارز دیجیتال انجام بشود، ارز دیجیتال ویژگی غیرمتمرکز بودن خود را از دست می دهد و این موضوع برای بسیاری از کاربران خوشایند نیست که یک عده ی خاص در مورد تراکنش های بقیه افراد تصمیم گیری کنند. بنابراین برای ایجاد یک سیستم غیرمتمرکز مالی خود کاربران با علاقه ی خودشان باید این تراکنش ها را تایید کنند.
حالا برای اینکه افراد مطمئن بتوانند این تراکنش ها را تایید کنند باید یک روش انتخاب شود تا آن افراد اعتبار خود را به شبکه نشان دهند. چون اگر سیستمی برای تایید کاربران وجود نداشته باشد هر کسی از هرجای دنیا می تواند تایید تراکنش ها را کنترل کند که این موضوع خوشایند نیست. به همین دلیل افراد با به اشتراک گذاشتن سهام خود از شبکه اعتبار خود را به شبکه اثبات می کنند. حالا دلیل نام گذاری این سیستم به نام اثبات سهام را متوجه شدید.
بنابراین در سیستم اثبات سهام هر چقدر کاربری بیشتر سهام داشته باشد می تواند تایید های بیشتری را انجام دهد و در نتیجه ی آن پاداش بیشتری هم دریافت کند. مثلا کسی که 3 در صد از دارایی کل ارز دیجیتال را به عهده دارد فقط می تواند 3 درصد از تراکنش ها را کنترل کند و تایید کند.
اثبات سهام در مقابل اثبات کار
1-همانطور که میدانید ارزهای دیجیتال معروف و شناخته شده از همان ابتدا که شروع به کار کردند (مانند بیت کوین ) با الگوریتم اثبات کار ثبت اطلاعات خود را شروع کردند. در الگوریتم اثبات کار برای اینکه افراد اعتبار خود را نشان دهند، به جای اینکه سهام خود را به عنوان نماد اعتبار نشان دهند، برای شبکه کار می کردند. کار در شبکه ی دیجیتالی به معنای یک کار فیزیکی نیست. بلکه در این سیستم کار به معنای حل مسائلی است که از طرف شبکه به کاربر داده می شود. بعد ازاینکه این مسئله را حل کرد می تواند اطلاعات را در بلوک ها ثبت کند و پاداش خود را دریافت کند.
این موضوع نیازمند قدرت های پردازشی بالا برای انجام محاسبات توسط دستگاه ها است. طبیعتا برای اینکه محاسبات انجام شود باید دستگاه های پیشرفته ای را استفاده کرد که با استفاده از آن ها مسائل را حل کرد. چون حل مسائل پیچیده ای که این شبکه به کاربران واگذار می کند نمی تواند به وسیله ی ذهن یک انسان عادی محاسبه شود. مسئله ی مصرف برق وانرژی آن هم برای اثبات اعتبار خود به شبکه توسعه دهندگان را به این فکر فروبرد که یک سیستم جدید برای تامین اعتبار کاربران به وجود بیاورند که همان سیستم اثبات سهام است.
در سال 2015 طی تحقیقاتی که توسط یک شرکت انجام شد برقی که یک دستگاه ماینر برای تایید یک تراکنش مصرف می کند به اندازه ی برق مصرفی 1.57 خانوار آمریکایی در روز است. مسلما برای پرداخت هزینه ی این مقدار برق مصرفی، کاربر باید بخشی از پاداشی که دریافت می کند را از دست بدهد. علاوه بر اینکه چنین روش تراکنشی به مرور زمان باعث صدمه زدن به محیط زیست می شود.
2-یکی دیگر از تفاوت های مهم بین اثبات کار و اثبات سهام این است که در سیستم اثبات کار اگر فردی حتی 30 درصد از دارایی کل شبکه را در اختیار داشته باشد (این موضوع غیر ممکن است چون نیاز به ثروت بسیار زیادی دارد) بدون اینکه دستگاه تایید کننده ی تراکنش داشته باشد نمی تواند تراکنش را تایید کند و پاداش دریافت کند. به عبارتی میزان دارایی و سهام یک فرد به هیچ عنوان مرتبط با پاداشی که دریافت می کند نیست. در صورتیکه در سیستم اثبات سهام هر چقدر سهام بیشتری داشته باشید حق تایید تراکنش بیشتری دارید و پاداش بیشتری دریافت می کنید.
در سیستم اثبات سهام بدون اینکه برق و انرژی زیادی برای اعتبار مصرف شود افراد با به اشتراک گذاشتن سهام خود عضویت و اعتبار خود را در شبکه ی آن ارز دیجیتال نشان می دهند. ارز دیجیتال بزرگی مثل اتریوم در حال استفاده از اثبات کار برای تراکنش های خود است اما به زودی قرار است که الگوریتم خود را به اثبات سهام تغییر دهد.
خطر حملات DoS در الگوریتم اثبات سهام
همانطور که می دانید ارزهای فیات مانند دلار به مرور زمان کم ارزش تر می شوند. البته دلار در امریکا کم ارزش می شود همانند آن چیزی که در ایران برای ریال در حال اتفاق افتادن است. این موضوع به دلیل این است که دولت برای تامین بدخکاری های خود و برای پرداخت حقوق کارکنان خود اقدام به چاپ اسکناس بدون اینکه پشتوانه ای داشته باشد می کند. چاپ اسکناس بدن پشتوانه به مرور زمان باعث ایجاد تورم و بی ارزش شدن پول می شود. حالا اگر در شبکه ی ارز دیجیتال هم توکن ها بدون کنترل چاپ شوند ارزش آن ها پایین می آید.
این اطلاعات را برای سوالی که بیشتر افراد می پرسند ارائه کردم: “به دلیل اینکه در سیستم اثبات سهام تمامی معاملات و تراکنش ها به وسیله ی سهام تایید و کنترل می شوند، آیا این خطر وجود ندارد که یک فرد 51 درصد از کل سهام را خریداری کند و با استفاده از آن کنترل کل شبکه را در دست بگیرد؟
این سوالی است که خیلی ها برایشان پیش می آید و حالا پاسخ آن:
اولا خرید 51 درصد از کل سهام یک ارز دیجیتال کار بسیار سختی است. هم از این جهت که این موضوع نیاز به ثروت بسیار زیادی دارد و هم از این جهت که بسیاری از کاربران حاضر نیستند سهام خود را بفروشند و بنابراین فردی که می خواهد همه ی سهام را بخرد با مشکل مواجه می شود.
دوما فرض کنید کسی موفق شود 51% از سهام شبکه را بخرد و حالا کنترل تمام تراکنش ها را می تواند در دست داشته باشد. به نوعی می تواند با استفاده از کپی پول دیجیتال خود تراکنش های تقلبی بسازد و با آن تراکنش ها به دارایی دیجیتال خود از نوع همان ارز اضافه کند. خب! مسئله اینجاست که وقتی در حال کپی گرفتن از پول دیجیتال خود است به نوعی دارد پول چاپ می کند. بدون اینکه شبکه برای این دارایی پشتوانه ای داشته باشد. بنابراین مشابه چاپ اسکناس در دولت ها، ارزش ارز دیجیتالی که از آن کپی گرفته هم کاهش می یابد.
وقتی فردی 51% سهام را در اختیار داشته باشد، کپی کردن پول دیجیتال باعث کم ارزش شدن آن می شود و همه ی ارزش 51% از دارایی اش سقوط می کند. خب پس مشخص شد که حتی اگر کسی موفق به خرید 51 درصد از سهام بشود باز هم برایش صرفه ی اقتصادی ندارد که در این شبکه تراکنش های تقلبی را تایید کند.
چه ارزهایی از اثبات سهام استفاده می کنند؟
مهمترین ارزهایی که از اثبات سهام استفاده می کنند کاردانو ، نئو و ارز دیجیتال استلار هستند. به نظر می رسد با گذشت زمان ارزهای بیشتری به سمت این سیستم پیش بیایند. به این دلیل که مصرف انرژی و برق به وسیله ی دستگاه های استخراج به مذاق بسیاری سرمایه گذاران خوش نمی آید. همانطور که شاهد هستیم ارز بزرگی مثل اتریوم در حال پیش رفتن به سمت این سیستم است.
