استخراج ارز دیجیتال اتریوم یکی از سرمایه گذاری های سودده تا کنون بوده است. این به این معنی است که بعد از گذشت مدتی استخراج این ارز و همچنین دیگر ارزها سود زیادی ندارد. مگر اینکه بطور مداوم دستگاه های استخراج و تجهیزات مورد نیاز آن به روز رسانی شوند. اتر واحدی است که در استخراج اتریوم به دست می آید. ارزی که تا کنون توانسته است اعتماد بسیاری از کاربران ارز دیجیتال را به خود جلب کند. اگر می خواهید با نحوه استخراج این ارز بیشتر آشنا شوید، با ما همراه باشید.
اگر تا کنون در مورد ارزهای دیجیتال و نحوه ی کارکرد آنها مطالعه کرده باشید تا کنون متوجه یکی بودن اساس استخراج ارزها شده اید. دقت کنید که گفتیم اساس مشابهی دارند، نه اینکه کاملا مشابه همدیگر هستند. در این سیستم ها، سک سری پروتکل و کدهای از پیش تعیین شده به عنوان طلای استخراج نشده در معادن هستند. برای اینکه فرایند استخراج را انجام دهید و اتر را بدست بیاورید لازم است که اطلاعات مربوط به تراکنش ها را در بلاک چین ثبت کنید.
بلاک چین حاوی اطلاعاتی است که از نود های( nodes) مختلفی ارسال شده است. این اطلاعات در دفتر کل توزیع شده ثبت می شوند و برای حفاظت از این اطلاعات بین کاربران سراسر دنیا منتشر می شوند تا همه ی افراد یک نسخه ی سالم از این اطلاعات را داشته باشد. درواقع فردی که فرایند استخراج اتریوم را انجام می دهد، با استفاده از یک سری تجهیزات و دستگاه های پردازنده معادلاتی را حل می کند. با بدست آوردن پاسخ این معادلات و ثبت آن در شبکه، پاداشی را در واحد اتر دریافت می کند.
کارکرد این دستگاه ها رایگان نیست و علاوه بر هزینه های لازم اولیه برای راه اندازی این دستگاه ها و همچنین تامین تجهیزات مورد نیاز ، برق زیادی مصرف می شود. بنابراین اگر می خواهید روی استخراج این ارز سرمایه گذاری کنید، حتما از هزینه های آن اطلاعات کامل داشته باشید.
باید این فکر را از سرتان بیرون کنید! اگر بخاطر داشته باشید در مسائلی که9 در دبیرستان حل می کردیم همیشه جمله ای در انتها قرار داشت. این جمله “اصطکاک را در نظر نگیرید” بود. در واقع ما می توانستیم سرعت اشیا یا شتاب آن ها را در حالتی که اصطکاکی وجود ندارد و شرایط ایده آل است اندازه بگیریم. اما در عمل و واقعیت اندازه گیزی این سرعت کاری بسیار دشوار بود.
استخراج اتر در خانه هم فقط در صورتی صرفه ی اقتصادی دارد که بتوانید از بهترین پردازنده با کمترین هزینه ی برق مصرفی استفاده کنید. این موضوع در ایران با توجه به تصاعدی بودن هزینه ی برق مصرفی خانگی غیرممکن است. اگر شما بخواهید دستگاه های ماینر را در خانه ی خود قرار دهید، این دستگاه ها انقدر برق مصرف می کنند که هزینه ی برق مصرفیشان از مقدار اتری که استخراج کرده اند بیشتر می شود.
برای اینکه فرایند استخراج اتریوم برای شما سود آور باشد باید از محیطی استفاده کنید که در آن برق صنعتی یافت می شود. برق صنعتی هزینه ی بسیار کمتری نسبت به برق شهری دارد بنابراین می توان روی سوددهی این نوع استخراج حساب کرد. برای این کار دستگاه های استخراج اتریوم را در مکانی به اسم فارم (farm) یا همان مزرعه جمع آوری میکنند.
در گذشته به دلیل اینکه استخراج کنندگان اتریوم تعدادشان کم بود وهمچنین اطلاعات موجود در شبکه ی ارز کمتر بود، ثبت اطلاعات و گرفتن پاداش بسیار ساده بود. به این معنی که کاربران می توانستند حتی با استفاده از کامپیوتر های منزل خودشان اقدام به ثبت این اطلاعات کرده و پاداش دریافت کنند.
به مرور زمان اطلاعات موجود در بلاک چین و دفتر کل توزیع شده افزایش یافت و برای اینکه یک بلوک اطلاعاتی در بلاک چین ثبت شود نیاز به واحد های پردازشگر قدرتمند تری بود. به همین دلیل برای استخراج نیازمند استفاده از GPU که یک واحد پردازشگر گرافیکی است هستیم. بعد از مدتی حتی این نوع تراشه ها هم قادر نبودند به سرعت معدلات مربوطه را حل کنند و جواب را حدس بزنند. بنابراین تراشه های قوی تر و همچنین مدارهای مجتمعی با کاربرد خاص(ASIC) برای استخراج پا به عرصه گذاشتند که در دستگاه های استخراج امروزی به کار رفته اند.
اما به طور کلی اگر بخواهیم به تجهیزاتی که برای راه اندازی استخراج اتریوم نیاز دارید نگاه کنیم، به موارد زیر بر میخوریم:
1-دستگاه ماینر(ریگ): این دستگاه متشکل از چندین بخش مختلف است. برای اینکه این دستگاه را راه اندازی کنید نیازمند اجزایی مانند رم (RAM)، کابل های USB و ورودی های دیگر، منبع قدرت (POWER) و یک شاسی دارید که تمامی این دستگاه ها را کنار همدیگر با چینشی مناسب قرار می دهد. بعد از اسمبل این اجزا روی کامپیوتر، نیازمند استفاده از یک کامپیوتر به عنوان نود دریافت کننده ی اطلاعات هستید تا با استفاده از آن از تراکنش های موجود در شبکه آگاه شوید. پیشنهاد ما این است که مونتاژ این قطعات و راه اندازی سیستم را به کمک فرد متخصص در این زمینه انجام دهید.
2-سیستم تهویه (خنک کننده):به این دلیل که دستگاه های ماینر مدام در ارتباط با نود ها مشغول به فعالیت هستند و محاسبات پیشرفته ای را انجام می دهند، به شدت پتانسیل داغ شدن را دارند. داغ شدن این نوع سخت افزار ها ممکن است منجر به سوختن آن ها یا حتی ایجاد آتش سوزی و از بین رفتن کل سرمایه ی اولیه ی شما شود. باید با توجه به دستگاهی که دارید سیستم تهویه ی مناسبی را برای دستگاه های خود فراهم کنید تا عمر مفید این دستگاه ها را حفظ کنید.
3-اینترنت ثابت:مکانی که شما در آن نود و دستگاه ها را نگه می دارید، باید اینترنتی داشته باشد که قطع و وصل نشود. در صورت قطع و وصل شدن سرور اطلاعاتی که نود ها دریافت می کنند ناقص خواهد بود و بنابراین فرایند استخراج اتریوم به مشکلات زیادی بر می خورد. سرعت اینترنت مورد نیاز حتما نباید خیلی زیاد باشد. فقط مطمئن باشید که این سرعت بیشتر از 2 مگابایت بر ثانیه است.
4-برق صنعتی:راجع به این مورد کمی صحبت کردیم. گفتیم که در صورتیکه از برق شهری استفاده کنید هزینه ی زیادی را متحمل خواهید شد. پس علاوه بر اینکه از برقی استفاده می کنید که نوسان زیادی ندارد و امکان قطع و وصل شدن آن کم است، از برق سه فاز صنعتی استفاده کنید.
5-نرم افزار استخراج اتریوم: نرم افزار های زیادی میتوانند این کار را انجام دهند از جمله این نرم افزارها CGminer و Claymore هستند. این نرم افزار ها کار بسیار مهمی را در اتصال نود به پلتفرم اصلی انجام می دهند.
6-کیف پول دیجیتال: چه بخواهید ارزی را بخرید و چه بخواهید آن را استخراج کنید نیاز به استفاده از یک کیف پول دیجیتال دارید. به کمک این کیف پول می توانید حساب های خود را به همراه تراکنش های خود کنترل کنید. بعد از اتصال کیف پول شما به دیگر تجهیزاتی که مورد نیاز است می توانید کار خود را آغاز کنید. اگر می خواهید راجع به انواع کیف پول دیجیتال و نحوه ی نصب آنها بدانید می توانید مقاله مربوط به معرفی کیف پول دیجیتال را مطالعه نمایید.
مهمترین مراحلی که برای شروع استخراج باید انجام شود تهیه ی تجهیزات بود که آن را توضیح دادیم. بعد از آن نوبت می رسد به مرتب کردن سیستم نود. به این معنی که شما باید با استفاده از نرم افزار مخصوص مربوط به استخراج اتریوم و نصب یک client فرایند استخراج را آغاز کنید. نصب این نرم افزار ها به شما کمک می کند تا به استخر استخراج متصل شوید و شانس بیشتری برای گرفتن پاداش از ثبت اطلاعات داشته باشید.
استخر استخراج در واقع مکانی فرضی است که قدرت پردازش کننده های مختلف در آنجا جمع آوری می شود. با اینکار انگار یک دستگاه واحد با قدرت پردازشی بسیار بالا داریم که به سرعت معادلات را حل می کند و پاداش دریافت می کند. بعد از اینکه اطلاعات توسط این استخر و به کمک چندین واحد پردازشگر ثبت شد، هر یک از پردازشگر ها متناسب با قدرتی که در اختیار استخر گذاشته اند پاداش دریافت می کنند. این روش تقسیم بسیار عادلانه، برای ادامه ی کار استخرهای استخراج بسیار ضروری است.
می توانید استخر های استخراج اتریوم را با سرچ در اینترنت پیدا کنید و با توجه به شرایطی که کاربران برای آن در نظر گرفته اند به آنها متصل شوید.
برای استخراج ارزهای دیجیتال از الگوریتم های مختلفی استفاده می شود. این الگوریتم ها مشخص می کنند که تراکنش ها طبق چه شرایطی تایید می شوند و حتی بالاتر از آن، چه کسانی حق نظارت بر تراکنش و تایید آنها برای گرفتن پاداش را دارند.
در زمینه ی استخراج بیت کوین ، این الگوریتم از نوع اثبات انجام کار است (proof-of-work) به این معنی که کاربران برای تایید یک تراکنش، نیازمند صرف برق و انرژِی هستند. این برق وانرژی برای حل معادله هایی استفاده می شود که در بالا به آنها اشاره کردیم. در واقع پاداشی که ماینر ها دریافت می کنند در ازای همان برق و انرژی ای است که مصرف کرده اند.
در اتریوم اما این الگوریتم از نوع اثبات سهام (Proof-of-stake) است. تفاوت آن با الگوریتم اثبات کار این است که در استخراج اتریوم به جای در اختیار قرار دادن قدرت پردازش، سهام یا دارایی کیف پول دیجیتال شما در اختیار پلتفرم قرار میگیرد. شما برای اینکه تراکنشی را تایید کنید و اطلاعات مربوط به آن در سیستم ثبت بشود مجبور به قرار دادن بخشی از سهام خود در آن معامله هستید. با این کار پلتفرم اتریوم به شما اعتماد می کند و تایید تراکنش را انجام می دهد و شما هم به پاداش خود می رسید.
امکان ندارد فرایندی تا ابد تضمین سود دهی داشته باشد. با گذر زمان سختی استخراج اتریوم هم بیشتر می شود. این موضوع به لزوم به روز رسانی دستگاه های استخراج برای هر فرد سرمایه گذار در این عرصه را مشخص می کند. در واقع هرچقدر تعداد استخراج کنندگان یک ارز بیشتر بشود و اطلاعاتی که در تراکنش های این ارز صبت می شود افزایش یابد، استخراج برای همه ی دستگاه ها سخت تر می شود و برای ادامه ی این فرایند نیاز به سیستم های پردازگر قدرتمند تری داریم.
بعد از مدتی به نقطه ی سر به سر استخراج اتریوم برای هر دستگاه می رسیم. به این معنی که هزینه های برق مصرفی و استهلاک ماینر ها به اندازه ی پاداشی است که دریافت می کنند. این یعنی یکی شدن دخل وخرج ها که برای هیچ کاربری صرفه ی اقتصادی ندارد. هر چند در آینده حتما راهکارهایی برای ایجاد انگیزه برای ادامه ی استخراج ارائه خواهد شد، اما چیزی که واضح است کاش سوددهی این دستگاه ها با گذر زمان است.
در ایران قانونی مبنی بر اینکه فعالیت استخراج اتریوم غیر قانونی است وجود ندارد. اما به هر حال به طور کامل هم قانونی نیست. به این معنی که برای سرمایه گذاری روی ماینر ها و ایجاد یک مزرعه باید مجوز قانونی داشته باشید. اگر سر و کارتان با مجوز گرفتن از اداره ها افتاده باشد قطعا می دانید که گرفتن این نوع مجوز ها ساده نیست. در هرصورت اگر می خواهید روی استخراج اتریوم سرمایه گذاری کنید حتما مجوز های مربوط به آن را دریافت کنید تا در آینده تحت پیگرد مراجع قانونی قرار نگیرید و سرمایه ی شما به باد نرود!